به گزارش پايگاه خبري پيرغار به نقل از خبرنگار دين و انديشه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، رخدادهاي پيرامون واقعه کربلا در پنجم صفر سال 61 هجري قمري به شرح زير است:

شهادت حضرت رقيه (س)

در روز پنجم ماه صفر سال 61 ه.ق، حضرت رقيه (س) مظلومانه به شهادت رسيد. نام شريفش «رقيه»، «فاطمه» و «زينب» و پدرش حضرت اباعبدالله الحسين (ع) و مادرش ام‌اسحاق است.

ولادت آن حضرت در مدينه بود و در سن سه سالگي يا بيشتر در محرم 61 هجري با پدر بزرگوارش به کربلا آمد. قبل از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجويي حضرت اباعبدالله (ع) قرار گرفت تا آنجا که آن حضرت به خواهرشان حضرت زينب (س) در مورد وي سفارش کردند.

حضرت رقيه (س) بعد از شهادت امام حسين (ع)، اهل بيت (ع) و اصحاب ايشان در صحراي کربلا، همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسير چهل منزل راه شهر شام، رنج‌هاي فراواني ديد.

در شام بعد از ديدن سر نوراني پدر با پيشاني شکسته در خرابه، آن‌قدر ناله زد و گريست تا به ملکوت اعلا پيوست و بدن شريف آن حضرت را شبانه دفن کردند.

از کهن‌ترين منابعي که نام آن حضرت با لفظ "رقيه" ياد شده است، قصيده سيف بن عميره نخعي کوفي از اصحاب امام جعفر صادق(ع) و امام موسي کاظم (ع) است.

شواهد و مدارک درباره وجود شريف آن حضرت و استقرار قبر آن حضرت در مکان فعلي حرم مطهر ايشان همراه با معجزات و کراماتي از آن مظلومه بسيار است.

منابع:

تقويم شيعه، عبدالحسين نيشابوري، انتشارات دليل ما، 1387